Społeczność Clodowiczów... :: Przegląd tematu

Wysłany: Nie 0:17, 10 Gru 2006 Temat postu: ..

Alanek .. popieram cie !! Very Happy

Wysłany: Sob 8:31, 09 Gru 2006 Temat postu:

Generalnie calkiem spoko kiedys sie sluchala ale nie takich szitow jak mezo liber dka;/;/;/ Nie rozumiemm co w tym fajnego??

Wysłany: Pią 1:02, 08 Gru 2006 Temat postu: ...

eLo eLo .. "Mistrzu pfk'' oczywiscie .. ale Plomien itepe zenada;-) teDe WyMiAta .. ale jak narazie to :

-Pidzama Porno
-ZMŻ
-HappySad
-T.LoVe

eLo

Wysłany: Czw 19:12, 16 Lis 2006 Temat postu:

No mistrzu pfk Smile

to tak ale Tede soory ale ten koleś to ;/ nierozmawiajmy onim
Choć w styd sie przyznać ale ;/ wygrał Tede tego jebanego beffa na plomienia Smile

a Myloffon i Esende to troche stare zeby ich nieobrazic stara szkołą rapu !!
A ja do punkuu tez nic nie mam Smile

(wszystko stylowiec ) xD

Wysłany: Czw 16:20, 16 Lis 2006 Temat postu:

hehehe ja sluchalem rapu jak 13 lat mialem sluchalem tego dobre kilka lat jedynie czasem dla czilu lubie wlaczyc esende mylffon tedego lub starą paktofonike ale rapu prktycznie nie slucham . Only punk.

Wysłany: Czw 16:05, 16 Lis 2006 Temat postu:

Teraz wy coś do dajcie Smile

!!

Wysłany: Czw 15:57, 16 Lis 2006 Temat postu:

I tak to wszystko się zaczęło...

"To, co robisz staraj się robić jak najlepiej. Nagrodą jest respekt prawdziwych, a kolesie od oceniania i tak zostaną w miejscu, a kto zostaje w miejscu, ten się cofa."

Korzenie muzyki rap wywodzą się z kultury i obyczajowości kontynentu afrykańskiego. Nie wiem, jak tam nazywano taką osobę, ale chodzi o człowieka, który snuł w wiosce różne opowieści w rytm bębnów albo klaskania. Opowiadał o dziejach swojego ludu, skąd się wziął ten lud, czego dokonał, co zrobiły inne plemiona. Dzieci zbierały się wokół i słuchały tego człowieka, a on opowiadał im, co jest w modzie i kto to robi. Równocześnie dostarczał im rozrywki i najnowszych informacji oraz uczył historii. Przetrwało to do dziś w czarnych społecznościach. Takie pojęcia, jak "The Dozens" i "Griots" określają styl mówionego śpiewu, którym w Nigerii i Gambii posługiwano się w celu wykpiwania władców i młodych par małżeńskich, lub wykorzystywano w tradycyjnych potyczkach słownych, polegających na obrażaniu i ośmieszaniu przeciwnika. Zabawy takie przez wiele dziesięcioleci należały do ulubionych rozrywek czarnej młodzieży, której idolami pozostawali James Brown, Martin Luther King, Muhammad Ali, czy Malcolm X. Jednak dzisiaj nie ma już gawędziarzy podróżujących od jednej wioski do drugiej i opowiadających o przeszłości. Obecnie ich rolę przejęli raperzy.

Rap od samego początku związany był z życiem w biednych, murzyńskich dzielnicach amerykańskich gett. Jako gatunek muzyczny stał się doskonałym sposobem wyrażania swoich odczuć dotyczących kultury i sposobu życia. Umożliwił czarnoskórej, buntowniczej młodzieży przedstawienie własnego punktu widzenia na wiele istotnych spraw. Pokazanie tłumionego od pokoleń gniewu i frustracji. Stał się bardzo silnym i niebezpiecznym narzędziem protestu. Swe inspiracje czerpał z wielu gatunków czarnej muzyki, jak funk, blues, soul, jazz, reggae... Większość dzieciaków na całym świecie nie czyta gazet ani nie ogląda wiadomości w telewizji. Ale słuchają w kółko muzyki i dociera do nich przesłanie, które ona niesie. W wielu kwestiach dotyczących tego, co się dzieje na świecie, zostali uświadomieni właśnie przez rap. Rozumieją język, którym posługuje się osoba z nagrania, więc jej słuchają. Takie grupy, jak np. Public Enemy mają bardzo duży wpływ na politykę i kształtowanie świadomości młodych odbiorców. Muzyka rapowa nie wychodziła początkowo poza granice murzyńskich slumsów i ściśle związana była z kulturą czarnych Amerykanów.

Muzyka rap zaczynała stopniowo zdobywać coraz większe grono zwolenników na całym świecie. Mimo, iż początkowo lekceważona przez media w 1988 roku doczekała się swojego pierwszego programu muzycznego w MTV - Yo! MTV Rap's. Yo! Rap's okazał się prawdziwym strzałem w dziesiątkę i w przeciągu trzech kolejnych lat stał się najchętniej oglądanym programem muzycznym na całym świecie. Koniec lat osiemdziesiątych to również początek działalności giganta muzycznego związanego ze sceną Hip Hop, R'n'B i z całą czarną muzyką w ogóle - Def Jam Recordings. Zainteresowanie ze strony światowej prasy również nie jest obojętne. "The Source" (pierwszy numer ukazał się w sierpniu 1988 roku), "Rap Pages" i "Vibe" to z całą pewnością najbardziej dziś znane i szanowane magazyny traktujące o czarnej kulturze. Niektóre z nich, tak jak np. "The Source", oprócz nowinek ze świata Hip Hopu zaczęły zamieszczać na swych łamach materiały mające przybliżyć młodemu czytelnikowi historię i obecną sytuację czarnej mniejszości Stanów Zjednoczonych. Niech więc nikogo nie dziwi fakt, iż obok np. artykułu o M.O.P., czy wywiadu z Dr. Dre, natrafić może na wywiad z Louisem Farrakhanem, lub na materiał poświęcony organizacji Czarne Pantery.

Rap nie jest już dzisiaj kojarzony tylko i wyłącznie ze Stanami Zjednoczonymi, lecz nie należy zapominać, że to właśnie tam wszystko się zaczęło. Z początkiem lat dziewięćdziesiątych rozpoczął swój podbój świata, uwieńczony zresztą pełnym sukcesem. Dziś rap stał się poważną gałęzią przemysłu muzycznego i wchłonięty został przez kulturowy styl Hip Hop, kojarzony także z mającą swe początki na nowojorskich ulicach sztuką graffiti i ulicznym (a także klubowym) tańcem break dance.

Wysłany: Czw 15:50, 16 Lis 2006 Temat postu:

Najbardziej ulubione zespoly hh

1.pfk
2.kaiber 44
3.plomien 81
4.Tede
5.Sokół
6.O.S.T.R
7.DKA
8.pkhz
9.Ero
10.5 2 Dębiec
11.Ascetoholix
12.Mezo-Tab
13.Projektor
14.Liber
15.Firma
16.Kołcz
17.Lerek
18.Nowator
19.Mes
20.Bez Cenzuru

Wysłany: Czw 15:44, 16 Lis 2006 Temat postu: Historia hh

hip-hop (zjawisko, bądź też ruch kulturowy, rozpoczęty przez Afroamerykanów i Latynosów we wczesnych latach 70. XX wieku w nowojorskim Bronksie. Hip-hop zaczął powoli przenikać do świata kultury masowej na początku lat 80., by w następnej dekadzie rozprzestrzenić się na każdy zakątek globu. Za początek ruchu hiphopowego uważa się zwykle wczesne dokonania DJ Kool Herca (ok. 1969-1971), a DJ Hollywood jest uznawany za pierwszego, który określił kulturę mianem "hip-hopu".

Cztery główne aspekty, bądź "elementy", kultury hip-hop to MCing (rapowanie), DJing, graffiti, i b-boying (znany też jako breakdance). Piąty, dodatkowy element to beatbox; niektórzy dodają też aktywizm polityczny, modę hiphopową, slang, przemysł filmowy, teatr, czy nawet architekturę. Do podstawowych elementów hip-hopu ciagle dołącza wiele innych, tworząc z niego osobną, zamkniętą i wysoko rozwiniętą kulturę w kulturze. Hip-hop poczuwa się do pokrewieństwa z muzyką reggae w jej różnych postaciach, z którym to ruchem łączą go społecznie postępowa i antyestablishmentowa ideologia oraz aspekt sztuki ulicznej i folkloru miejskiego. Rap jako awangardowy gatunek muzyczny tworzony jest zwykle za pomocą rapowania i produkcji beatów (albo też DJingu).

Pochodząc ze zmarginalizowanych społecznie środowisk, kultura hip-hopu jest spontanicznie niekonformistyczna w odniesieniu do zachodniego systemu wartości i estetyki, np. często nie potępia łamania prawa, ani nie stroni od wulgarnej ekspresji.